Znajduje się między Trzcińskiem a Wojanowem  na trasie linii kolejowej nr 274 (z Göerlitz do Wrocławia Świebodzkiego), a wybudowany został jako część Górskiej Kolei Śląskiej, której trasa prowadziła z Göerlitz i Węglińca przez Jelenią Górę, Wałbrzych do Kłodzka.

Ukończony w 1865 r. był pierwszym tunelem kolejowym na Dolnym Śląsku. Mimo iż jego budowa wymagała przebicia się przez twardą granitową skałę to rozwiązanie okazało się mimo wszystko najbardziej racjonalne. Ewentualny objazd z lewej strony byłby zbyt długi i kosztowny, zaś z prawej strony linia kolejowa napotkałaby dolinę Bobru, co mogło zagrażać zalewaniem obiektów przez powodzie. 

Dwutorowy obiekt ma długość  298,36 m metrów. Jego ściany wyłożone są kamieniem. Ukończenie budowy tunelu miało bardzo uroczystą oprawę  – przez całą długość przeszedł uroczysty pochód z pochodniami.

Obecnie, mimo, iż przez tunel biegną dwa tory, nie ma możliwości równoczesnego przejazd pociągów po obu torach, są one bowiem położone zbyt blisko siebie.

W 2021 r. planowane są prace remontowe. Ich celem ma być wzmocnienie konstrukcji oraz przywrócenie jazdy dwutorowej.

Ciekawostki:

Tunel stał się plenerem reklamy firmy  Bergmann-Elektricitäts-Werke z Berlina (producenta osprzętu elektrycznego m.in. do elektrowozów).

O uroczystości tej pisano w „Gońcu Jeleniogórskim” (Hirschberger Bote) z 10 grudnia 1867 r:

„Wczoraj odbyło się uroczyste przebicie Tunelu w Trzcińsku poprzez zburzenie ostatniej ściany skalnej, która przedzielała pracujących z obu stron robotników. Towarzyszyli temu licznie zebrani mieszkańcy, na czele z radnymi – panem Malbergiem i le Juge, hrabią Stolbergiem z Janowic oraz przedstawicielami rady powiatu – panami von Graeveniz oraz von Hoffmann, którzy to w południe, o godzinie 1 udali się do uroczyście przyozdobionego tunelu. Przedzielająca ściana skalna została przebita 3 odstrzałami, rozpadając się w skalny gruz i wpuszczając wnet do środka światło dnia w części tunelu dotychczas oświetlonej lampami magnezowymi, ku radości i zaskoczeniu zgromadzonych. Po toaście wzniesionym na cześć Jego Wysokości Króla, rozbrzmiały dźwięki muzyki Korpusu Elgerskiego w oświetlonym promykami światła i lampionami tunelu, a przy stołach rozpoczęto „śniadanie”, gdzie słychać było kolejne, liczne toasty. Pracownikom urządzono poczęstunek w części tunelu po przeciwnej stronie. Po prezentacji ogni bengalskich i przejściu z pochodniami, zgromadzeni rozeszli się w iście radosnych nastrojach.”

Opracowanie: Alicja Kozak