Stacja kolejowa w Janowicach Wielkich czyli jeden z przystanków  dawnej Śląskiej Kolei Górskiej. Drewniana, letnia poczekalnia tej stacji „zagrała” we fragmentach filmu „Sztuczki”, w reż. Andrzeja Jakimowskiego (2007 r.).

Budowa stacji PKP w Janowicach zakończyła się w 1866 r. a jej projektantem był Hermann Cuno, architekt, który zaprojektował również kilka innych fragmentów Śląskiej Kolei Górskiej, m.in. stacje w Jeleniej Górze, Węglińcu i Lubaniu Śląskim. Janowicka stacja PKP stała się wzorcem do budowy kilku innych dworców na tej trasie, m.in. w Wałbrzychu Fabrycznym, w Boguszowie Gorce, Starej Kamienicy czy Rębiszowie.

Janowicki projekt to przykład małej stacji. Przy dworcu zlokalizowano podstawową infrastrukturę – szalet od strony zachodniej, a od strony wschodniej zabudowania gospodarcze. W dwupiętrowym budynku dworca znajdowały się: kasa biletowa, biura, poczekalnie  dla 1 i 2 oraz 3 i 4 klasy, a także pomieszczenia gospodarcze i  mieszkalne. Z czasem od strony wschodniej dobudowano parterowe skrzydło, które po latach nadbudowano, a w przęśle wysuniętym do przodu umieszczono klatkę schodową. W 1897 roku naprzeciwko budynku stacji  zbudowano szachulcowy budynek, który wykorzystywano do przeładunku towarów dla Fabryki Papieru, do której prowadziły ze stacji osobne tory kolejowe. 

W pierwszych latach XX wieku dobudowano do stacyjnego budynku drewnianą letnią poczekalnię. Po tej stronie dworca był też skwerek z zielenią i niewielką fontanną.

Przed dworcem był przystanek dla pocztowych omnibusów, a także miejsce dla dorożek, taksówek, które wiozły pasażerów w dalszą drogę, np. do Karpacza, Kowar czy pobliskiej Miedzianki.

Opracowanie: Alicja Kozak