Była największym spośród 17 zakładów papierniczych działających w regionie przed 1945 r. Po wojnie niemal każdy janowiczanin miał w rodzinie lub wśród znajomych kogoś, kto pracował w Fabryce Papieru.

Ostatnim przedwojennym właścicielem była spółka Schlesiche Cellulose und Papierfabriken Ewald Schoeller & Co, której głównym udziałowcem był wpływowy przemysłowiec Ewald Schoeller. Produkowano tu wówczas ok. 40 ton papieru dziennie. 

Po wojnie produkcję uruchomiono dość szybko, bo już w listopadzie 1945 r. Zakład był początkowo częścią Jeleniogórskich Zakładów Papierniczych, później – Janowickich Zakładów Papierniczych, a ostatecznie, od 1972 r. – Karkonoskich Zakładów Papierniczych. Produkowano tu głównie papier pakowy, przebitkowy, podłoża do parafinowania i bibułę butelkową. 

Fabryka zatrudniała swojego ślusarza – spawacza, który odpowiadał za stan techniczny maszyn i urządzeń produkcyjnych, stolarza, zajmującego się drewnianymi elementami maszyn oraz konserwacją elementów wyposażenia typu drzwi czy okna, szlifierza ostrzącego noże do przekrawaczy  i gilotyn, elektryka, który nadzorował eksploatację urządzeń elektrycznych, mechanika samochodowego. Osobny dział stanowiła administracja, gdzie zatrudniony był np. gotowacz napoi – osoba odpowiedzialna za przygotowywanie pracownikom napoi oraz posiłków regeneracyjnych.

Janowicka papiernia to nie był jedynie obiekt przemysłowy. Miała swoje  przedszkole (budynek dzisiejszego Pałacyku  w Trzcińsku), stołówkę, świetlicę gdzie organizowano zabawy, bibliotekę, łaźnię, sklep.  Na terenie zakładu funkcjonowała własna straż pożarna. Jako jeden z pierwszych zakładów tego typu posiadał swój własny ośrodek wypoczynkowy w Pogorzelicy. Działał nawet przyfabryczny klub sportowy JKS Janowice. 

W latach 80-tych sytuacja firmy była coraz gorsza, a podejmowane próby ratowania zakładu nie przyniosły zamierzonych rezultatów i z końcem kwietnia 1991 r. fabrykę zamknięto. W marcu 1992 r. zakład przekazano Fundacji Brata Alberta, która chciała ponownie uruchomić produkcję, próba ta zakończyła się jednak niepowodzeniem.